غزل *بوسه جای قند*

دلم سر می خورد  از  استکان  چایی ات گاهی

نپرس از من ، که آیا بوسه جای قند ··· می خواهی؟؟؟

خیال مبلمان  پرت  خیال بوسه بازی هاست

بیا ··· ای آنکه لبهای  مرا تا بوسه ، همراهی

به  شیرین  بازی    بالا  بلندی های  لبهایت 

چه مشغولم ··· که منعم  کرده اند از هر چه  کوتاهی

کشیدم  دست بر پیراهنت ، روحم  معطر  شد

کشیدی نازک  و کشدار  و ناز آلوده تر ··· آهی

"رخ" ات را  پیش  آوردی ، "دو خانه" ··· سمت چشمانم

چه می دانستم  آخر "مات"  خواهد  شد چنین  "شاهی"

خدا  از حبه  قند  کوچک  لبهات  سهمم کرد

خدا  هم  دوست  می دارد  تو  را حوای  گمراهی

¤¤¤

تو  را  با  چای  و شعر و بوسه  می آمیزم و آخر

مرا  از  یاد خواهد  برد ··· حتی کاغذ   کاهی

تهمتن غلامی